Geschiedenis van het strijken 5

Na de Gouden Eeuw komt het strijkijzer waar je de kolen in doet in gebruik. Nu kon met al sneller strijken, omdat de hete kooltjes wel even heet bleven, in tegenstelling tot de strijkijzers die je moest verwarmen op een kachel. Was het met zulke ijzers vooral praktisch om er twee te hebben, rond 1800 had je aan één strijkijzer genoeg.

http://www.oudheidkamertwente.nl/index.php?pagina=museale_realia_detail&detail=995

Maar echt eenvoudig was het strijken nog niet. Als het verkeerd ging had je vlekken van de kooltjes op je pas gewassen kleding. En het wassen op zich was al een onderneming. Er waren natuurlijk ook nog geen wasmachines waar je de was inpropt, bolletje wasmiddel erbij doet en aanzet. Dat ging gewoon op de hand, op een wasbord, boenen, je handen al die tijd in het water, de hele handel door de mangel. Witgoed moest gebleekt worden. Je was er het hele weekend zoet mee, want op vrijdag begon het bleken al. En maandag was wasdag.

Maar we hadden het over het strijkijzer wat verhit werd door gloeiende houtkooltjes. Afgezien van de roetvlekken rookte de kooltjes natuurlijk ook. En licht was het ijzer ook niet. Wat een ontzettend sterke armen moeten de huisvrouwen toen gehad hebben!

http://www.collectiegelderland.nl/musea/codamuseum/voorwerp-V01233/embed

De vorm is eigenlijk niet meer veranderd, de zool is nagenoeg gelijk aan ons huidige stoomstrijkbout. Ze hadden natuurlijk nog geen teflon zool.

Op wikipedia kwam ik een foto tegen die naar verluidt uit 2004 zou komen, met een man uit India met nog zo'n kolenstrijkijzer.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Strijkijzer